Правільна!

Правапіс звонкіх і глухіх зычных §11

  1. Чаргаванне звонкіх і глухіх зычных (акрамя прыставачнага з) на пісьме не адлюстроўваецца. Для праверкі правільнасці напісання звонкіх і глухіх зычных трэба змяніць слова ці падабраць іншае аднакаранёвае слова, каб пасля зычнага, які патрабуе праверкі, быў галосны або зычныя р, л, м, н, в: рыбкарыба, магчымагу, кладкакладак, даведкадаведацца, дзядзькадзядзечка, хадзьбахадзіць, казкаказаць, важківажыць, просьбапрасіць, касьбакасіць, носьбітнасіць, малацьбамалаціць, рубчыкрубец, паўзціпаўзу, малодшымалады; хлебхлеба, рогрога, дзеддзеда, поездпоезда, роўнядзьроўнядзі, сядзьсядзі, ножнажа, мажмажаш, лістажлістажу, возвоза, мазьмазі, дождждажджу, рэжрэжу, а таксама розагрозгі, мозгмазгі, лязглязгаць, грыбгрыбны, грыбніца, бегбеглы, бегма, загадказагадны, загадваць, ножканажны. Словы лязг, лязгаць маюць варыянты ляск, ляскаць.

  2. Правапіс уласнабеларускіх і запазычаных слоў, у якіх напісанне звонкіх і глухіх зычных нельга праверыць, вызначаецца па слоўніку: футбол, баскетбол, вакзал, айсберг, струбцына, экзамен, Афганістан.

Запосціць
Адправіць